Επειτα από 2 χρόνια καραντίνα, οι μαθητές μας της Γ’ Γυμνασίου επιτέλους είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια ανάσα ελευθερίας και απόδρασης από την πόλη. Προορισμός: Ανω Χώρα ορεινής Ναυπακτίας. Η τριήμερη εκδρομή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων και στις θεματικές Επαγγελματικός Προσανατολισμός και Πολιτιστική Kληρονομιά.
1η μέρα
Την 1η ημέρα πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στο βενετσιάνικο κάστρο της Ναυπάκτου και στο ενετικό λιμάνι της. Η μετάβαση στο χωριό στη συνέχεια αποτέλεσε μια μεγάλη έκπληξη για όλους. Ήταν η απόλυτη επαφή με τη φύση και την παράδοση.
2η μέρα
Τη 2η ημέρα οι μαθητές ξεναγήθηκαν στον νερόμυλο του χωριού, ένα μεταβυζαντινό μνημείο των αρχών του 18ου αιώνα που στάθηκε όρθιο επί 3 αιώνες χάρη στη φροντίδα των ανθρώπων.
Ακολούθησε ξενάγηση στο Λαο-γραφικό Μουσείο του χωριού, που αποτελεί ένα κόσμημα παράδοσης και στο οποίο χτυπά η καρδιά μιας άλλης εποχής καθώς τα αντικείμενα διηγούνται τις ιστορίες και την παλιά ζωή των ανθρώπων. Οι μαθητές ανακάλυψαν τα παλιά επαγγέλματα και γνώρισαν πτυχές μια αλλοτινής εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί αλλά δεν ξεχνιέται.
Το απόγευμα έκαναν πεζοπορία σε δασικό μονοπάτι όπου απόλαυσαν τα κρυστάλλινα νερά του μικρού καταρράκτη και τη φύση μέσα στο δάσος
3η μέρα
Την 3η ημέρα, αποχαιρετήσαμε το χωριό και τους ανθρώπους του ξενοδοχείο που μας φέρθηκαν πολύ φιλόξενα και κατηφορίσαμε προς τον βοτανικό κήπο «Ζέλιος Γη», λίγο έξω από τη Ναύπακτο. Ενας πράσινος παράδεισος, μια όαση με 3.500 φυτά σπάνιες ποικιλίες λουλουδιών και βοτάνων, πληθώρα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών.
Στο κέντρο του κήπου δεσπόζει ο γυάλινος πύργος που χρειάστηκε περίπου 12.500 γυάλινα μπουκάλια και αποτελεί «σύμβολο ανακύκλωσης».
Οι μαθητές μας εντυπωσιάστηκαν και απόλαυσαν εκτός από τη φύση και την πνευματική ηρεμία που απολαμβάνει ο άνθρωπος κοντά στη φύση. Η κατάβαση στον ποταμό Εύηνο μας ενθουσίασε και δύσκολα αντισταθήκαμε στην επιθυμία μιας βουτιάς
Το τέλος της εκδρομής μας μάς άφησε με υπέροχα συναισθήματα και αναμνήσεις. Τα λόγια ενός μαθητής μας αποτυπώνουν εύγλωττα τη χαρά που νιώσαμε όλοι: « Ήταν ό,τι καλύτερο έχω κάνει τα τελευταία 15 χρόνια και είμαι 14»
Μπράβο στο σχολείο μας που διοργάνωσε αυτήν την εκδρομή…